چه می‌کنی باد!
عطرِ مووهاش را جای دیگری بپاش
این خانه، خودش ویران است!
روزگاریست همه عرض بدن می خواهند
همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند
دیو هستند ولی مثل پری می پوشند
گرگهایی که لباس پدری می پوشند
انچه دیدند به مقیاس نظر می سنجد
عشق ها را همه با دور کمر می سنجد
خب طبیعی است که یک روزه به پایان برسد
